Archiwum autora: mike

Testy, foto z „Szosą” i pierwsze mocniejsze treningi

Ostatni weekend (w sensie piątek i sobota 😉 ) stał pod znakiem testowania- w pierwszy dzień były testy sprzętu, w drugi testy nóg 😉 Zaczynamy od tematu przyjemniejszego, czyli od dnia piątkowego. Od jakiegoś czasu ujeżdżam w wolnych chwilach rower made in Decathlon, a dokładnie model Mach 704 CF Team. O rowerze nie wypada mi się rozpisywać, bo wszystkie szczegóły znajdziecie niedługo w Magazynie Szosa. Powiem tylko, że każdego szokuje że coś takiego wychodzi z fabryki B’Twin- rama robi ogromne wrażenie- „ogromne” to dobre słowo bo właśnie takie są przekroje rurek, które czynią maszynę baaardzo sztywną, dodajmy do tego kolorystykę czarno-lazurowo-fluoróżową i obok sprzętu nie można przejść obojętnie.
A sam piątek to był bardziej photo day z tym (i innymi sprzętami). Oprócz mnie i przesympatycznej ekipy z „Szosy” miałem przyjemność przekręcić kilka km jeszcze z dwiema wybitnymi osobistościami- Bartoszem Huzarskim i Rafałem Jurkowlańcem.
A jak już wspomniałem o Bartku, to jeszcze jedna rzecz przy okazji- dla Huzar Bike Academy zbierane są aktualnie pieniądze (w systemie finansowania społecznościowego) na zakup busa, który ma służyć dojazdom na wyścigi dla najmłodszych zawodników. Trochę o tym napisałem na Facebooku. Warto wspomóc dzieciaki i ułatwić im start w kolarski świat:
https://polakpotrafi.pl/projekt/huzar-bike-academy
Zapraszam więc do najbliższego wydania Magazynu Szosa, bo test i zdjęcia (pogoda trafiła się mega, a i okolice Masywu Ślęży zawsze robią wrażenie) zapowiadają się ciekawie.

Dobra a drugi temat to testowanie siebie. Za 3 tygodnie wylot na zgrupowanie, trzeba wiedzieć jak jeździć. Jako, że korzystam z pomiaru mocy, to nieodzownym elementem tej całej zabawy jest test FTP. W skrócie jazda przez godzinę tak aby osiągnąć jak najwyższą moc średnią. Są różne odmiany testu- 20min, 30min (krótsze, więc moc można aproksymować, a krócej się odpoczywa po teście) i potem odpowiednie przeliczanie. Ja do tej pory zawsze robiłem test 30-sto minutowy i taki też zrobiłem w sobotę. Choć ogólnie rzecz biorąc, to nie był to najlepszy dzień, ale niestety jedyny sensowny termin przed zgrupowaniem, bo po lekkim, regeneracyjnym tygodniu. Była jeszcze opcja zrobienia testu juz na zgrupowaniu, ale szkoda by mi było dnia + odpoczynku po teście, a i pewnie robienie testu w pierwszy dzień po przylocie też by było marnym pomysłem ze względu na jakąś tam aklimatyzację i zmęczenie podróżą. A sobota….była trochę huraganowa, do testu to marne warunki- pod wiatr nie dobrze, bo utwardza kadencję, z bocznym też marnie bo rzuca rowerem, z wiatrem też moc ciężko wysoką utrzymać bo się napęd zamyka a i trzeba wtedy szukać drogi bez skrzyżowań przez ponad 20km. W końcu zrobiłem taką pętelkę po trochę bocznego, trochę z wiatrem….minus taki, że aby dojechać to miałem pod wiatr z dobre 45min co też jest za długa rozgrzewką przed FTP. Dodam do tego jeszcze, że po domu krążą zarazki anginy, akurat w piątek robiłem badania krwi, gdzie widać że organizm walczy (na szczęście na razie z sukcesami, jak zwykle zresztą- dzięki Bogu albo hartowaniu się 😉 za moją odporność). W każdym razie mówię- jedyny możliwy dzień co by nie było, to test trzeba zrobić i ew. potem lekko skorygować wyniki ;).
No i jakoś tam poszło, oczywiście jak zwykle za mocno zacząłem „oooojaaacieee średnia 380W po pierwszych 4minutach, utrzymam to utrzymam”…..nie utrzymałem 😉 Moc drastycznie spadła gdy wyjechałem na odcinek z bocznym wiatrem- teraz w sumie dokładnie to zauważyłem przeglądając mapę- przez 12min bocznego wiatru tylko 320W, natomiast potem na końcowym 8mio minutowym odcinku z wiatrem średnia moc to 340W. W sumie ciekawa nauczka na przyszłość- wygląda na to, że najgorszy wiatr boczny. Ma to sens- jadąc pod wiatr jest ciężko, ale jeżeli tylko nie utwardzimy kadencji (i przez to nie jedziemy z optymalną dla siebie wydajnością), to moc idzie na walkę z wiatrem aby przesuwać się do przodu, więc centralnie w pedały i nie zaburza mocno wyniku. Natomiast jeżeli wieje z boku, to moc jest relatywnie niższa, bo traci się dużo energii na balans ciałem przy podmuchach. Jednak wiało z 30km/h…przy takim małym huraganie trzeba brać poprawki na takie coś…..albo robić test na trenażerze, podobno katorga, ale jednak warunki bardzo miarodajne. Aha z całego testu jak ktoś bardzo ciekawy wyszło mi jakieś 340W (czyli przeliczając na test godzinny jakieś 323W), więc w sumie dramatu nie ma biorąc pod uwagę wszystkie niesprzyjające okoliczności- wynik mniej więcej taki jak rok temu w marcu, a przede mną przecież zgrupowanie…no i pilnuję trochę bardziej wagi, więc współczynnik który się liczy najbardziej czyli W/kg też lepszy niż rok temu…no cóż szkoda, że jutro tłusty czwartek 😀

Aaa a w niedzielę bardzo miły trening z Piotrkiem i Przemkiem, zaliczony Przemiłów, Tąpadła i kilka pagórków po drodze. Szkoda, że na przełęczy śnieg z rana popadał, ale w sumie na podjeździe od Sulistrowiczek tylko było ślisko, na zjeździe do Wirów na szczęście spoko, ale i tak jechaliśmy z rezerwą…..Ano i w końcu poszedłem za trendami i zmieniłem opony z 23mm na 26mm, jest mega fajnie zarówno jeżeli chodzi o trzymanie jak i o amortyzację. Ogólnie po zimowym etapie treningów objętościowych powoli czas na mocniejsze uderzenia. Już w poprzednim mikrocyklu wplotłem treningi HIIT, a teraz już powoli wplatam mocniejszą jadzę na podjazdach…w końcu zgrupowanie już niedługo, trzeba rozkręcić nogę 😉

Mój pierwszy raz- rower przełajowy :)

U konserwatywnego kolarza górskiego z rowerem przełajowym są podobno zawsze związane dwa pytania 1: „Po co mi to?” 2: „Dlaczego tak długo zwlekałem z posiadaniem tego?”- to pierwsze zadawane przed zakupem, to drugie po pierwszych minutach jazdy. U mnie, to było trochę inaczej. Posiadanie roweru CX zawsze wydawało mi się rozsądne na okresy zimowe, bo po pierwsze nie niszczy się lepszego z założenia roweru szosowego, a i przy niskich temperaturach można zrobić fajny trening jadąc na przełaju po szosie, jak się robi zimno, to skręt w teren, tam chwila na ogrzanie organizmu i powrót na szosę. Dokładając jednak względy ekonomiczne jak i pojemność mojego salonu, posiadanie kolejnego roweru nie było tak oczywiste. Jednak allegro sobie obserwowałem z zamysłem, że jak się trafi coś fajnego i taniego, to można kupić….

No i się trafiło- całkiem przyjemny rower Focus Mares AX3 rocznik 2011. Raptem za tysiaka jest rower całkiem kompletny, na tiagrze. Oczywiście rozłożyłem na części pierwsze, żeby wszystko dobrze wyczyścić i wyregulować, przy okazji podmieniając ze 2-3 rzeczy jak coś lepszego się walało po szufladach 😉 z pomocą przyszli jeszcze przyjaciele ratując kilkoma rzeczami i tak dziś odbyłem swój pierwszy trening na rowerze przełajowym.

Warunki wręcz idealne na CX- ze 3*C na minusie, więc na szosie by się nieźle wymarzło, a i miejscami pewnie lód. W terenie 5cm śniegu- pozwalało to się już trochę pobawić. No i co mogę powiedzieć…jest fajnie, bardzo fajnie. W takim nie za głębokim śniegu idzie jak przecinak, mimo opon raczej szutrowych przyczepność super. Wiadomo, że musi być cały czas na takim rowerze skupienie- po pierwsze aby w zakrętach uważać na przyczepność, po drugie aby dobrze wybierać ścieżkę- bądź co bądź oponki 35mm i sztywny widelec- byle cegła i kapeć gwarantowany. Mimo tego jest jednak miło. Rower daje dużo frajdy na singlach między drzewami no i co najważniejsze nawet z takimi kołami jak moje 2300g całkiem przyzwoicie przyśpiesza. Nie mówiąc już o tym, ze na szosie nie ma żadnych kompleksów, prędkości niewiele mniejsze niż na zwykłej szosówce. Ogólnie podoba mi się…tzn. nie jest to jakieś wielkie WOW, na górki typu Kilimandżaro czy Osobowice, dalej bym wybrał MTB, ale do kręcenia wytrzymałości jesienią i zimą, kiedy na szosach lód, a śniegu za mało na biegówki będzie to sprzęt idealny.

Oczywiście muszę trochę pomieszać z pozycją- po pierwszej jeździe już wiem co. Podkładka pójdzie jednak pod a nie nad mostek, który chyba też zamienię z 110mm -10 na 100m -6. Kierę już podnosiłem dziś w czasie jazdy i to już dużo zmieniło na plus. Jednak w przełaju pozycja powinna być ciut wyżej i bliżej niż na szosie. Tymczasem zapraszam jak ktoś ciekawy na jakich wyrafinowanych komponentach jest ten rower :P. No ale i tak chyba fajnie wyszło- za niewiele ponad tysiaka jest 10,5kg.

Biegówki po Górach Orlickich i nowy dział na stronie

Piękna niedziela za mną. Wreszcie po raz pierwszy w tym roku odwiedziłem góry na biegówkach. Jest trochę tych miejsc do biegania w okolicy- oczywiście Jakuszyce, Jamrozowa Polana, Góry Sowie, Okolice Stronia, Spalonej. Mi pasują Góry Orlickie- zazwyczaj z tego powodu, że jak Rodzina jedzie na zjazdówki do Zieleńca, to mnie wyrzucają po drodze o 9:00 i „kończymy jazdę kilkanaście minut po 16, nara” 😉 no i co zrobisz- trzeba biegać bo zimno;). Takie dni jak wczoraj uwielbiam- świeży śnieg na polanach, trasy przygotowane i słońce cały czas. Choć z tymi trasami jest różnie w tamtych rejonach. Nad Zieleńcem po polskiej stronie jest kilka km tras, ale chyba tylko raz trafiłem na nie w dobrym stanie, ale ślad do klasyka zazwyczaj jest przetarty. Tak było i tym razem, więc szybko uciekłem na czeską stronę. Tam jednak też trochę słabo. Główny szlak prowadzący przez Velką Deštnę, Homole do Pěticestí niby ubity (tak wracałem), ale ślady do klasyka bez ładu i składu- widać że wyjeżdżone przez ludzi a nie zrobione maszynowo. Natomiast wzrok, zaraz po zjeździe z Desztny, przykuła piękna trasa odbijająca w dół i nie mając pojęcia gdzie prowadzi zjechałem dobre kilka km do wioski Orlické Záhoří- stamtąd pochodzą te poniższe zdjęcia z ośnieżonymi bezkresnymi polanami. Potem znów trzeba było się wdrapać w górę i jakoś udało się dostać do znanego punktu jakim był Pěticestí, odwiedziłem jeszcze Ski Areal Říčky i czas wracać. Piękny dzień i dobry trening 54km w nogach, 1600m przewyższenia i robota zrobiona 🙂

A teraz czas na zdjęcia 🙂

Na biegówkach po Orlickich

Dziś biegówki po czeskiej stronie Gór Orlickich. Piękna zima, dziś na szybciora filmik, jutro postaram się podrzucić trochę fotek, bo są przekozackie- kilka na Stravie, ale z komóry i się nie umywają do tych co mam na GoPro . Śnieg+słońce+narty……eh bym mógł żyć w lesie, jeść śnieg i codziennie ganiać w tę i nazad 😉
http://www.strava.com/activities/472433833

Posted by Mikemtb.pl – strona rowerowa Mike'a, Michał Antosz on 17 stycznia 2016

No i jeszcze jedna sprawa na koniec. Na www jest nowy dział „Miejsca”. Na razie jest jedno, ale za to jakie- Ślęża, Radunia i wszystko co wiem na ten temat. W planach jeszcze kilka fajnych miejscówek, o których nie wszyscy wiedzą- na razie z najbliższej okolicy- Kilimandżaro, Lasek Osobowicki, Lasek Bukowy w Trzebnicy… O Ślęży i Raduni jest pierwszy wpis nie bez przyczyny. Aktualnie Piotr „Szwed” Szwedowski zbiera fundusze na rozwinięcie sieci ścieżek w okolicy. Polecam wesprzeć projekt, bo chyba każdy na tym w przyszłości skorzysta.

Tydzień z biegówkami i 500 lików na Facebooku

Kilka informacji i fotek z ostatnich dni. Po Rapha Festive 500km trzeba było trochę odpocząć. Poprzedni weekend już nieco zimowy, co w sumie podpasowało, bo i tak w planach regeneracja. Po sobotniej przejażdżce w śniegu (z której zdjęcia w poprzednim wpisie), niedziela zapowiadała się mroźnie. No ale jak odpoczynek, to odpoczynek- pojechaliśmy sobie z Piotrkiem lekko pochodzić po Pogórzu Kaczawskim. Bardzo urokliwe miejsce tzw. Kraina Wygasłych Wulkanów, fajne wąwoziki, szlaki turystyczne które niezliczoną ilość razy przecinają strumyczki, wieże widokowe i pozostałości po wulkanicznych kominach. Mimo 15*C na minusie chodziło się bardzo miło.

Początek kolejnego tygodnia to lekkie treningi, w środę też jeszcze nie za długi, ale miałem w planie około 3h szosy, tyle że pogoda dalej zimowa, a drogi białe. Z drugiej strony w górach śniegu brak i zero szans na biegówki (w Jakuszycach popadało mocniej dopiero ze 2 dni temu). Te opady śniegu, które były w okolicy Nowego Roku leciały dość wąskim pasmem- we Wrocławiu jeszcze coś popadało, ale praktycznie 30km na zachód już było bez śniegu. Zaryzykowałem i ruszyłem w drugą stronę, parkując samochód w Siechnicach za Elektrociepłownią i sumie to był błąd- warunki w lesie były, ale tak powiedzmy na 3=. Od Siechnic do Jeziorka Dziewiczego szlak prowadzi wzdłuż torów i zdarza się tłuczeń, a śniegu jednak trochę za mało aby go przykryć. Odcinek od Jeziorka do Kotowic już dużo lepszy. Jednak super warunki dopiero na wałach. Tak już zupełnie bezproblemowo dało się śmigać bez obawy o uszkodzenie nart. Świetna sprawa te wały- ponad 10km idealnego podłoża pod biegówki- bardzo drobny szuter, więc nawet 5cm śniegu wystarczy. No i pobiegałem sobie 3 godzinki z wielką radością, bo to moje pierwsze biegówki od 2 lat chyba.

Jeeeee biegówy, w końcu 😀

Posted by Mikemtb.pl – strona rowerowa Mike'a, Michał Antosz on 6 stycznia 2016

W sobotę i niedzielę powtórzyłem biegówki. Tym razem już zaparkowałem od razu w Kotowicach, dzięki czemu ominąłem słaby fragment. W piątek rano spadło dobre kilka cm nowego śniegu, ale potem w czasie dnia była dość sroga odwilż i miałem duże obawy czy się uda biegać. Na szczęście znajomi mieszkają blisko i dali zielone światło i faktycznie- zacząłem z samego rana póki był mrozik i było rewelacyjnie. Tym razem cały czas na słoneczku i 4 godzinki zleciały. W niedzielę chciałem już wyciągnąć szosówkę- jednak na rowerze też by się przydało coś pojeździć, jednak warunki z rana były bardzo słabe, gęsta mgła i widoczność we Wrocławiu na 30m. Nie chciałem ryzykować po pierwsze bliskiego spotkania z samochodem, po drugie wywrotki na oblodzonej jezdni. Potem okazało się, że obie obawy były na wyrost, bo mgła zniknęła 5km za miastem, a temperatura był lekko na plusie, ale kto mnie zna, wie że zawsze minimalizuje ryzyko- skończyć sezon w styczniu to żadna sztuka. No i w sumie nie narzekam, założenia zrealizowane, 6 godzin dobrej wytrzymałości i spalania świątecznych zapasów, które się zgromadziły w górnej partii ciała. Chyba nie ma sportu wytrzymałościowego mobilizującego tak wiele partii mięśni jak narty biegowe. 54km w nogach po wałach i lasku koło jeziorka. Walami można jeszcze dobiec na Winną Górę, gdzie mamy do dyspozycji całkiem duży las z fajnymi ścieżkami i małymi pagórkami, ale przy tej ilości śniegu bez szans…..jeszcze tam wrócę 🙂

No i taki trochę biegówkowy wyszedł ten tydzień w sumie przez przypadek, ale bardzo mi to podpasowało. 13 godzin i prawie 120km- pęcherze na rękach i mrowienie w kciukach, ale co się system tlenowy wytrenował to moje :). Na koniec miła informacja. Na Facebooku stuknęło nam 500 polubień strony. Dzięki, że jesteście ze mną, mam nadzieję że czasem coś mądrego napiszę, wrzucę fajne zdjęcie, albo choć trochę zmotywuję do treningu lub aktywnego spędzenia wolnego czasu 🙂

Rapha Festive 500km 2015

Kolejny raz była szansa na wirtualną rywalizację z kolarzami z całego świata i zmagania w celu przekroczenia 500km w okresie 24-31 grudnia. Rapha Festive 500km idealnie wpisuje się w końcówkę roku, gdzie jazdy wytrzymałościowe mi świetnie pasują, z racji na święta jest trochę więcej czasu, a i dłuższe treningi sprzyjają spalaniu świątecznych kalorii ;). Choć z tym czasem w tym roku podczas rywalizacji tak różowo nie było- 26tego miałem przyjemność być gościem na chrzcie na drugim końcu Polski, więc plan ułożyłem sobie następujący- kręcę 24 i 25 choć nie jakoś niesamowicie długo, bo 24 wigilia i to czas dla Rodziny, a 25 podróż, więc na jazdę tylko 4 godziny z rana, potem dwa dni luźniejsze, w niedzielę 27 grudnia wracam do Wrocławia i kręcę dwa razy w okresie pon-śr. Realizacja planu przebiegała o tak:

Dzień 1- 24.12
Trochę obowiązków świątecznych ogarnąłem dzień przed wigilią- choinka ubrana, pierniki udekorowane, więc dostałem zielone światło na ciut dłuższy trening niż zakładałem. Chwilę przed 8:00 wyjeżdżam przy promieniach wschodzącego słońca i lekkim przymrozku, po chwili zjeżdżam się z Piotrkiem i ruszamy w kierunku Oleśnicy lekko zawijając na północ o Dobroszyce. Z każdą minutą robi się cieplej i bardziej wiosennie, a my przez Jelcz i Oławę dobijamy do Wrocławia od południa (po drodze mijając się z Pawłem ode mnie z MTB Votum, który się Raphabilituje po urazie nogi ;)). Zostawiam Piotrka i nakręcam jeszcze dodatkową godzinkę po okolicznych wioskach kończąc pierwszy dzień zmagań z 152km na liczniku.

Dzień 2- 25.12
Start podobnie jak dzień wcześniej za pięć 8 i jadę w kierunku Kotowic, gdzie spotykam się z Szymonem- w planie zwiedzanie asfaltów na wschód od Janikowa, po których nigdy nie jeździłem, a okazały się rewelacyjne. Z chęcią pokręcił bym więcej, bo i temperatura fajna i towarzystwo miłe, ale przede mną 6h jazdy samochodem i chcę choć pół z tego przejechać za widoku. Rozjeżdżamy się z Szymonem w Janikowie, wpierw dokonując wymiany świątecznych ciast :), a z treningu koło 12:00 mając w nogach 118km. 26tego odpoczywam, 27mego znów 6h jazdy samochodem, ale wcześniej prawie 2 godzinki pobiegałem sobie po podkarpackich lasach.

Dzień 3- 28.12
Byłem przekonany, że w tym dniu będę jeździł sam, ale jak już wyjechałem na trening, okazało się że Piotrek zrobił sobie wolne w robocie i też kręcą z Kasią, szybka telefoniczna wymiana planów tras i mamy plan spotkać się w okolicach Św. Katarzyny za 1,5 godziny- wyszło wręcz idealnie, bo zjechaliśmy się może z różnicą dwóch minut i kolejne dwie godzinki pokręciliśmy razem. Chciałem zrobić trochę km, bo kolejne dni były zapowiadane już chłodniejsze- zresztą i w ten poświąteczny poniedziałek było już zupełnie bezsłonecznie i dużo bardziej wietrznie niż przed weekendem. Suma sumarum nakręciłem 153km i zostało mi jakieś 80 na środę, bo wtorek postanowiłem poświęcić na trening siłowy.

Dzień 4- 30.12
Cóż przyszła zima i choć słonecznie, to temperatura trzymała się około -3*C, do tego dość mocny wiatr i zdecydowałem się pojeździć na MTB, w planie 4h wytrzymałości- może będzie to mniej efektywne niż na szosie, ale przynajmniej nie zamarznę. Zresztą trochę mi się zatęskniło za góralem, więc z chęcią się na niego przesiadłem. Najpierw pojechałem na Osobowice, tam chwilka na górce, aby się rozgrzać i pędzę dalej- zmieniam kierunek i jadę do Siechnic po drodze dogania mnie Mikołaj, który też kręcił na Szwedzkim Szańcu i chwilkę jedziemy razem. W Siechnicach skręcam do lasu, a potem wałami dojeżdżam prawie do Oławy- cały czas pod wiatr, ale dzięki temu po nawrocie już było duuuuużo przyjemniej. Wracam do Wrocławia zamykając trening na 90km.

Podsumowanie

Festiwal zakończyłem z 513km na koncie (choć na Stravie usilnie zlicza do kilometrówki niedzielny bieg, więc oficjalnie mam 531km). Oj widać dobrą pogodę w tym roku- w Polsce wyzwanie ukończyło aż 157 osób (rok temu 29, a w 2013 31 osób). Cóż- w Boże Narodzenie było chyba z 15*C, normalnie grudzień życia….zresztą przełożyło się to na duuużo kilometrów bazy- ostatni miesiąc w tym roku zamknąłem na 1710km (z czego ponad 1200km na szosie).
Teraz czas na odpoczynek, nowy rok sprzyja postanowieniom, więc i ja mam kilka, zobaczymy jak będzie z ich realizacją :). Po Rapha Festive czas na solidną regenerację, choć oczywiście jak zwykle aktywną. Już pierwszego stycznia przed 10:00 zwlekłem się z łóżka i przebiegłem pierwsze 10km w nowym roku przy okazji pokazując Kindze, gdzie to można pobiegać we Wrocławiu. Uwielbiam takie biegi w noworoczny poranek- przez godzinę tylko spotkanych tylko kilka osób, a klimatu dodawał jeszcze prószący śnieżek.

Dziś nie mogłem się powstrzymać, aby nie pojeździć lekko półtorej godzinki na MTB po świeżym śniegu- chyba pierwszy raz od trzech lat- takie zimy ostatnio :(…warto było przetrzymać te -8*C- słoneczko dawało czadu, a że regeneracja, to i mogłem bezstresowo porobić trochę fotek 🙂

Relacja z Mini Nocnej Masakry

Na początek zaległa relacja z Mini Nocnej Masakry. Jak zwykle było super, przesympatycznie, krajoznawczo i lekko tajemniczo na niektórych punktach kontrolnych.

Coś w ostatnich wpisach i relacjach powiało mocno orienteeringiem, tak jakoś wyszło, no ale co tu pisać o zimowych treningach kolarskich, nudy same 😉 Choć…ostatni tydzień był udany…i dość mocny, może jeszcze nie ze względu na intensywność, a na objętość. Rok temu trochę zaniedbałem basen w okresie przygotowawczym- teraz tego nie powtórzę- tak postanowiłem i efektem były 4 odwiedziny pływalni w ciągu 5ciu dni ;). Zazwyczaj pływanie strasznie i się dłuży, ale jakoś w ubiegłym tygodniu fajnie się złożyło. Zawsze ktoś znajomy też był na basenie, a wtedy zawsze czas szybciej płynie, choć jeżeli się pływa z grubsza całą godzinę, to jedyny kontakt jaki można nawiązać, to szczypanie się po łydach na nawrotach ;).
No! Jak do tych czterech basenów dołożymy 6h na szosie w środę, nie dużo mniej w sobotę i niedzielę, 2x siłkę ze spinningiem i czwartkowy bieg, to zamknąłem tydzień z dystansem lekko ponad 500km i czasem 24 godziny…hmm no i fajnie 🙂 Teraz trochę zamieszania i lekkich modyfikacji planu- po pierwsze bo święta i nie zawsze siłka otwarta, po drugie bo wyjazd na drugi koniec Polski no i w końcu po trzecie między Świętami a Sylwestrem trzeba nastukać kolejne 500km, żeby i w tym roku zrealizować założenia Festiwalu Ralpha & Strava :). No to co…wesołych świąt Wszystkim Wam życzę, odpocznijcie, spędźcie czas z najbliższymi, a potem widzimy się na szosach, póki te nie są białe 🙂

Relacja z Rogainingu, drugi etap WNoF i udany treningowy weekend

Trochę informacji z ostatnich dni. Już jakiś czas temu pojawiła się relacja ze Strzelińskiego Rogainingu, gdzie biegłem w parze z Piotrkiem Berdzikiem z zaprzyjaźnionego teamu Kross im- motion. Świetna impreza idealnie wpasowująca się okres roztrenowania, lub też jak w moim przypadku w pierwszy trochę luźniejszy (może nie w sensie słabszy, ale okraszony trochę większą dowolnością niż treningi powiedzmy w lutym czy marcu) mikrocykl treningowy. Ogólnie coś dużo tego biegania na orientację tej jesieni, ale to świetna dyscyplina. Właśnie wróciłem z drugiego etapu Wrocław Night o-Fight i mogę powiedzieć tylko jedno wielkie WOW. Taka dynamika, ogień od startu do mety. Niby tylko 24 minuty, a na mecie pot lał się strumieniem, HRmax z biegu 186 ;). Punkty kontrolne praktycznie podbijane co kilkadziesiąt sekund, a wszystko to w obrębie jednego osiedla- na Różance. Było dużo zabawy- skakanie przez płoty, zarośla, a dookoła toczyło się normalne osiedlowe życie, babcie z psami, żule na ławeczce i sto osób ganiających z czołówkami :). Pewnie jak się okaże jutro wraz z opublikowaniem wyników dostałem srogie baty, no ale to czysto sportowa odmiana orienteeringu….choć było dużo lepiej niż podczas pierwszej edycji na Kozanowie, bo dziś czasem nawet ograniczała mnie kondycja biegowa a nie orientacja ;). W tych bardziej amatorskich imprezach nawet mi jakoś idzie. We wspomnianym Rogainingu zajęliśmy 6te miejsce (13ste przed rokiem) i już ostrzymy sobie zęby na Mini Nocną Masakrę, która już w tą sobotę- polecam świetna impreza.

A rowerowo- zakończyłem pierwsze cięższe tygodnie po okresie roztrenowania, teraz tydzień regeneracyjny z mniejszą objętością i lżejszą siłką. Trzeba odpocząć, bo zazwyczaj kończę ciężki mikrocykl z przytupem, tak było i teraz, a że pogoda sprzyjała, to mam za sobą 300km wytrzymałości zrobionych w ostatnią sobotę i niedzielę. Żal było nie jeździć przy suchych szosach, słoneczku i temperaturach >10*C.

Hu! hu! ha! Nasza zima zła!

Idzie zima, nie ma co. W środę na treningu już mocno dawało chłodem. Z tej okazji postanowiłem zebrać moje doświadczenia z kilku sezonów i stworzyć poradnik jazdy zimą na rowerze, czyli jak się zabezpieczyć przed chłodem i efektywnie przetrenować kilka godzina na szosie w temperaturach w okolicy zera.

No i powoli zbieram myśli z weekendu. W skrócie: Strzeliński Rogaining w tym roku poszedł 100x lepiej niż rok temu. Awans z 13 na 6 miejsce w stosunku do 2014. Nawigacja pewna i skuteczna, kondycja pozwalająca biec 10h. 64km w nogach i prawie pełna satysfakcja. Do szczęścia zabrakło dwóch punktów kontrolnych na powrocie, obok których praktycznie byliśmy, ale zabrakło czasu na ich szukanie. Za rok walczymy z Piotrkiem o top3!

Podsumowanie sezonu 2015 i biegi na orientację

Przygotowania do sezonu 2016 rozpoczęte, to trzeba podsumować sezon 2015. Ale co tam sezon 2015 był jaki był- to już przeszłość, ale to co się dzieje ostatnio to jest dopiero czad :). Jak pewnie zauważyliście lubię jesienią pobiegać sobie na orientację. Daje to dużo frajdy, bo trzeba nie tylko pracować mięśniami, ale i głową 😉 do tego oczywiście trzeba mieć jeszcze zmysł nawigacji i duże doświadczenie, czego oczywiście u mnie brak :P. Do tej pory startowaliśmy z Piotrkiem w bardziej amatorskich imprezach, gdzie mapa rozdawana jest z wyprzedzeniem, odległości od/do punktów kontrolnych duże i raczej poruszamy się po ścieżkach a nie na azymut. Wczoraj wystartowaliśmy w bardziej sportowej odmianie biegu na orientację w pierwszej edycji Wrocław Night o Fight. Impreza wyjątkowa z mojego punktu widzenia. Po raz pierwszy z chipem na palcu, więc nie trzeba nic przybijać, punkty kontrolne zalicza się praktycznie w biegu. Po drugie mapę widzi się w momencie startu. Po trzecie ilość punktów kontrolnych- aż 23 na około 4km biegu- praktycznie co chwilę. Po czwarte- całość zamknięta na jednym miejskim osiedlu (Kozanów) w okolicy dużych bloków, boisk, szkoły- niby mały obszar, a tyle możliwości. Zawsze BnO, w których startowałem to był las, park a tutaj taka „miejska dżungla”.

Na początku oczywiście wtopiłem totalnie, musiałem załapać o co biega, przeskalować się na inny rodzaj orientacji, po 5 punktach kontrolnych byłem zdruzgotany mając chyba 10min na stoperze, ale im dalej tym lepiej. Wiadomo- łomot dostałem niesamowity, bo orientaliści z Wrocławia to ścisła czołówka Polski, a zwycięzca miał czas prawie 2x krótszy niż ja ;), ale co by nie było to 45 miejsce na 56 osób jest 😛
To był dobry dzień. Po biegu jeszcze z Piotrkiem podjechaliśmy do Lasu Osobowickiego (są tam na stałe punkty kontrolne dla początkujących, a mapy na http://znajdzsiewlesie.pl/ ), żeby potrenować poruszanie się na azymut- to się przyda w weekend na Strzelińskim Rogainingu– rok temu nawet nie mieliśmy kompasu i z dewizą „jakoś to będzie” potrafiliśmy się przestrzelić o 20-30*. Co za tym idzie przebiegliśmy wtedy 64km zdobywając 75pkt (dla porównania zwycięzcy 68km i 136pkt ;)). Już nie mogę się doczekać weekendu, będzie świetna zabawa i niesamowita przygoda :). No i polecam wszystkim kolejne edycje WNoF- zawody z symbolicznym wpisowym, na które można praktycznie przyjechać tramwajem- następna edycja na Różance, więc klimat podobny (08.12.2015). Jest kilka różnych kategorii, nie musicie od razu startować w elicie :P…nawet chyba jest opcja bezpłatna- bez chipa ot bierze się mapę i szuka się punktów bez zapisywania wyników.

2016! Zaczynamy!

Powoli wypada zacząć się przygotowywać do 2016. W tym roku wcześnie- jakieś 2-3 tyg. wcześniej niż rok temu, ale taki właśnie był plan- wypocząłem dobrze, choć roztrenowanie szybko zleciało. Ostatni tydzień był taki lekko przejściowy. Było trochę siłki- na razie w domu tak słowem wprowadzenia, aby nie cierpieć na syndrom dnia poprzedniego jak już się zacznie docelowa siłownia. Był też czas na przejażdżki na luzie z Żoną, korzystając z pięknej mglistej pogody 😉 W końcu udało się też odkurzyć szosę i w środę przy pięknym słońcu przekręcić pierwsze 3h na asfalcie od dobrych 5 tygodni. Dziś pogoda się trochę zrypała, więc przebiegliśmy się z Piotrkiem 3h traktując to trochę jako przygotowanie do Strzelińskiego Rogainingu, który już za 2 tygodnie. Dlatego też (że weekend za 2tyg wypadnie z treningów szosowych), chcę coś pokręcić jutro i mocno za tydzień, oby aura sprzyjała.

Z ciekawostek na stronie pojawiła się trasa na rower MTB- bazująca na tripie jaki odbyłem 1-wszego listopada ;)- polecam póki liście są zjawiskowe.

..::Strona Rowerowa Mike'a::.. Michał Antosz

Strona poświęcona kolarstwu, rowerom i sportowi w różnych wydaniach. Można tu znaleźć relacje z imprez sportowych, porady sprzętowe i wiele innych ciekawych rzeczy. Zapraszam!